Hasselt heeft het (helemaal) verkloot.

Hoe een centrumstad (on)bewust de toekomst van Limburg hypothekeert.

Een nieuw logo beroert per definitie iedereen. Dat mag ook want iedereen heeft recht op een mening. Meningen die je met een korrel zout dient te nemen want in deze tijden van tsunamireacties op sociale media spreekt iedereen voor hij/zij denkt. Zo ook deze vrijdag bij de voorstelling van het logo van de stad Hasselt, voorheen beter bekend als ‘De Hoofdstad van de Smaak’. Het bestaand beeldmerk (Een lelijk logo vergezeld van een bezopen hert, gecombineerd met de potsierlijke baseline ‘Hoofdstad van de Smaak’) verdwijnt in de prullenmand. Tabula rasa. Ze zijn het in Hasselt sinds enkele jaren gewoon om schoon schip te maken.

Over de vormgeving kan je blijven discussiëren. Niemand zal zijn of haar mening bijschaven na de 535ste reactie op Facebook of Twitter. Dat mag ook. Er is nog nooit een designer geweest die voor iedereen goed ontwerpt. Wie toch mijn mening vraagt: het past in de trend van het strak simpel design waar we tegenwoordig vaker mee te maken hebben. Zo heeft Hasselt zich aangesloten in het rijtje van Vlaams-Brabant, Brussel (Die eerder de mosterd haalde bij dat van de PXL, en bijvoorbeeld Deinze. Dat het logo tenslotte een kopie is van een bestaand logo, kan een designer ook zelden weten. Ik heb zelf meer dan 50 logo’s gemaakt en geef grif toe dat het ene al wat meer leek op een ander dat ik zelf graag had gehad.

Het vereenvoudigen is een trend. Een letter in combinatie met een letterteken wordt een icoon. Op zich niet slecht want in het overaanbod aan visuele informatie moet je snel zichtbaar zijn. Reeds in de beginperiode van Twitter benadrukte ik volop het belang van die vierkante centimeter in de feed. De logoverhoudingen die vroeger best OK waren om op spandoeken te drukken voldeden niet meer aan de nieuwe vereisten.

Het nadeel is echter dat we het allemaal wat ééntonig gaan bekijken. Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat we de dégradé’s en artificiële schaduwen schrapten uit onze ontwerpbibliotheek. Maar met het schrappen van kleur dreigen we tevens onze emotie te vermoorden. Maar ik bekijk het positief en ben ervan overtuigd dat de logo-afgeleiden voor de onderliggende diensten wèl van kleur zullen barsten.

Een hoge dunk. Hasselt heeft het.

Hasselt heeft de reputatie binnen de provincie om het Antwerpen van Limburg te zijn. Genkenaren bekijken hun buren vaak als ‘dikke nekken’ en de vaandeldragers van de stadsbourgeoisie. Hun baseline ‘Hoofdstad van de Smaak’ werd reeds afgedaan als pretentieus. Volgens nieuwbakken burgemeester Nadia Vananroye wilden ze onderzoeken hoe Hasselaren denken over Hasselt vandaag en wat ze in de toekomst willen. Meer leiderschap, krachtig en efficiënt bleken de werkpunten. Helaas is er een verschil tussen wat de inwoners verwachten van een stadsbestuur en dat van een stadspositionering tegenover derden. Door ‘Hasselt heeft het.’ (Wat doet dat lelijk punt eigenlijk achter de claim?) blijven ze zich echter profileren als ziek in hetzelfde bedje en counteren ze niet de vooroordelen van anderen. Just my two cents…

Wat me het meest voor de borst stoot is het gebrek aan een bredere visie. Door zich op een egocentrische wijze te positioneren contrasteren ze zich onder de kerktoren tegenover het groter geheel van wat Limburg tracht uit te stralen. Ik bewonder de manier waarop LRM de provincie tracht uit te bouwen. De initiatieven omkaderen heel de provincie. We geraken er economisch bovenop en we zitten sinds kort op hetzelfde werkloosheidsniveau als dat van Vlaanderen. Chapeau! Door echter nu te gaan claimen dat enkel Hasselt ‘het’ heeft plaatsen ze zich op een arrogante wijze buitenspel.

Persoonlijk ben ik de grootste voorstander van een intensievere samenwerking tussen Hasselt en de omliggende steden/gemeenten. We moeten durven het groter te zien. Ik zie graag grensoverschrijdende projecten waarmee we met vereende krachten kunnen groeien. De discussie over het samengaan tussen Genk en Hasselt is een goed startpunt. Samenwerken is vandaag nog meer de noodzaak dan ooit. Daar mogen politieke eigenbelangen nooit bij meespelen. Met de slogan ‘Hasselt heeft het.’ bevestigt het bestuur in sé dat ze willen vastklampen aan de oude politieke cultuur en elke toenadering een hak willen zetten. De ‘H.’ vervangen door een uitgestoken middelvinger zou misschien een beter gepast statement zijn.